Hierbij het verhaal van mijn geliefde trekpaard Jos, dat onlangs is overleden. Jos was een belgisch trekpaard, een imposante verschijning met zijn 900 kilo. Ik kreeg hem toen ik 18 jaar oud was en net geslaagd voor mijn Atheneum. Hij was een cadeau van mijn ouders, een recreatiepaard waarmee ik gewoon kon rijden wanneer ik zin had, zonder de druk van wedstrijden.
Het vinden van Jos was een avontuur op zich. We hebben verschillende paarden bekeken, maar geen enkele voldeed aan mijn verwachtingen. Totdat we een paar dorpjes verderop een belgisch trekpaard tegenkwamen. Hij was mager en had wondjes, maar ik zag meteen iets speciaals in hem. Mijn vader bood minder dan de helft van de vraagprijs, en tot onze verbazing werd het bod geaccepteerd. Jos was van mij!
Met Jos heb ik veel buitenritten gemaakt en samen hebben we mooie avonturen beleefd. Hij was eigenwijs, maar ook ontzettend lief. Hij had een imposante uitstraling, maar tegelijkertijd iets zachts en vriendelijks. Het was bijzonder om te zien hoe hij rustig bleef te midden van allerlei drukte.
Jos was niet alleen een geliefd paard voor mij en mijn familie, maar ook voor vele anderen. Hij stond midden in het dorp en iedereen wist wie Jos was. Hij heeft duizenden kinderen laten lachen, er zijn duizenden foto's van hem genomen en hij heeft duizenden rondjes gelopen voor de huifkar op de Olmenhort. Hij was een paard dat je niet snel vergeet.
Helaas werd Jos ouder en begon zijn gezondheid achteruit te gaan. Op zondagochtend 12 november merkte mijn vader dat het niet goed ging met Jos. Hij ademde snel en voelde koud aan. We wisten dat we hem niet wilden laten lijden, dus hebben we de moeilijke beslissing genomen om hem te laten inslapen. Het was hartverscheurend, maar het voelde als het juiste om te doen. Op het moment van afscheid legde Jos zijn hoofd op mijn schouder, alsof hij me wilde troosten. Dat zal ik nooit vergeten.
Deze ervaring met het verlies van Jos heeft me doen beseffen hoe belangrijk het is om als ondernemer ook aandacht te besteden aan mijn eigen welzijn. Hoe goed mijn bedrijf ook draait, er kunnen altijd gebeurtenissen plaatsvinden in mijn persoonlijke leven die mijn zakelijke leven beïnvloeden. En dan is het fijn als je de ruimte hebt om even rust te nemen en te rouwen.
Als ondernemer kun je soms zo druk zijn met je bedrijf dat je vergeet om goed voor jezelf te zorgen. Maar juist in moeilijke tijden is het belangrijk om tijd en ruimte te nemen voor jezelf. Om te rouwen, verdriet te hebben of misschien ziek te zijn. Daarom heb ik mijn onderneming zo ingericht dat ik die rust kan nemen, terwijl mijn bedrijf gewoon door blijft draaien.
Het ondernemerswelzijn is dan ook iets wat ik belangrijk vind om te benadrukken. In deze blog heb ik het verhaal van Jos gedeeld om te laten zien hoe een persoonlijke gebeurtenis je als ondernemer kan raken. Het is belangrijk om hier ruimte voor te maken, om in je onderneming te zorgen voor voldoende flexibiliteit en ondersteuning. Zo kun je, ook in moeilijke tijden, goed voor jezelf blijven zorgen.
Ik hoop dat jullie het verhaal van Jos mooi vonden en dat het jullie heeft geïnspireerd om ook jullie eigen verhalen te delen. We leven in een tijd waarin menselijke verhalen belangrijk zijn, waarin we elkaar kunnen steunen en inspireren. Laten we deze verhalen met elkaar delen, om zo te laten zien dat we niet alleen ondernemers zijn, maar ook gewoon mensen met persoonlijke ervaringen.
Ik wil Jos bedanken voor alles wat hij voor mij en zoveel anderen heeft betekend. Mijn ondernemersavontuur begon echt met hem en ik zal dat nooit vergeten. Hij was uniek, indrukwekkend en eigenzinnig. Hij zal altijd in mijn gedachten blijven.
Laten we zorgen voor ons ondernemerswelzijn, zodat we goed voor onszelf kunnen blijven zorgen, ook in de moeilijke tijden.
