Ken je dat, zo'n week waarin alles tegen lijkt te zitten? Waarop je op een gegeven moment denkt: help, ik kan wel gillen! Domme acties, pech, tegenslagen—soms lijkt het allemaal tegelijk te komen. Precies zo’n week had ik dus vorige week.
Het begon al met een enorme blunder. Even snel uit de auto springen, haast, niet opletten. En ja hoor, handrem vergeten. Mijn auto reed achteruit, tegen de schutting van de buren. Gelukkig geen schade aan hun kant, alleen een paar krasjes op mijn eigen auto. En het allerbelangrijkste: geen gewonden, geen dieren geraakt. Een domme actie, maar een waardevolle les.
De verkeerde naam en de kunst van loslaten
Alsof dat nog niet genoeg was, had mijn zoontje Hendrik-Jan zijn eerste wendag op school. Spannend voor hem, spannend voor mij. Maar toen we aankwamen, bleek dat de juf het even vergeten was en stond er ook nog eens een verkeerd naamkaartje: Jan-Hendrik in plaats van Hendrik-Jan. Als moeder vond ik het zeer irritant. Toch besloot ik het los te laten en het uiteraard tegen de juf te zeggen. Opgelost. Controleer ik het nog? Natuurlijk, want zo ben ik. Maar de kunst is om te vertrouwen dat het goed komt en niet in frustratie te blijven hangen.
Wanneer pech gewoon pech is
Alsof mijn week nog niet genoeg te verduren had gekregen, ging het mis bij mijn paard. Een van mijn paarden had een flinke wond aan zijn been door domme pech. Dierenarts bellen, zorgen maken, balen. En dan komt de vraag: had ik dit kunnen voorkomen? Misschien. Maar moet ik mijn paarden in noppenfolie verpakken om elk risico uit te sluiten? Nee, dat is geen optie. Dit was gewoon pech. Gelukkig had ik wel eerder leiderschap gepakt en een verzekering afgesloten, waardoor ik voorbereid was op dit soort onvoorziene situaties.
Slachtofferrol of leiderschap?
Deze week leerde me weer een belangrijke les: het is makkelijk om in de slachtofferrol te kruipen. Om te klagen over hoe oneerlijk het leven is en hoe alles misgaat. Maar de realiteit is dat klagen niets oplost. Wat wél helpt, is leiderschap pakken. De situatie accepteren, kijken wat je kunt veranderen en actie ondernemen.
Tijdens Dutch Masters zag ik dit principe perfect terug bij topruiters die op elkaars paarden reden. Geen van hen gaf de schuld aan het paard, het parcours of externe factoren. Elke fout werd erkend als hun eigen verantwoordelijkheid. En dat is precies hoe het werkt in het leven en in ondernemerschap. Leg jij de schuld bij anderen? Of neem je verantwoordelijkheid en zoek je naar oplossingen?
Wat kun jij veranderen?
Ik wil je uitdagen om eens na te denken over situaties waarin jij meer de verantwoordelijkheid bij jezelf kunt leggen. Waar kun jij iets veranderen in plaats van te blijven hangen in frustratie? Waar kun jij groeien door leiderschap te pakken?
De moraal van mijn week: domme pech bestaat, maar leiderschap helpt je vooruit. Pak je rol, neem het heft in eigen handen en verander wat je kunt veranderen. En wat je niet kunt veranderen? Laat het los.
Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen. Deel je verhaal met me!
