De afgelopen weken stond alles in het teken van de Winstplanner. Mijn online business bouwen, zichtbaarheid vergroten, content delen, reels maken, volgers laten groeien… Ik had een plan. Een doel. En ik ging ervoor.
Tot ik ineens slecht begon te slapen. Meerdere nachten achter elkaar werd ik onrustig wakker. Geen stress over geld. Geen drama. Maar iets klopte gewoon niet.
En dat ‘iets’ blijkt te zitten in de druk die ik mezelf opleg.
Ik dacht dat ik jullie moest laten zien hoe goed ik bezig ben. Hoe succesvol ik ben in het bouwen van mijn online business. Elke dag zichtbaar, elke dag knallen, elke dag iets posten. Maar eerlijk? Dat werkt dus totaal niet voor mij. Ik ben geen robot. En ik hou juist van ondernemen omdat het makkelijk, leuk en verrassend mag zijn.
Ondernemen op mijn manier
Ik weet het. Opgeven zit niet in me. Dus dat ga ik ook niet doen. Maar ik mag wel eerlijk zijn naar mezelf: deze manier van werken past niet bij mij. De laatste maanden gingen juist zó goed toen ik alles wat losliet. Toen ik gewoon mijn werk deed en keek wat er op mijn pad kwam. Zonder keiharde focus op resultaten.
Ineens krijg ik weer opdrachten voor mijn Shetlanders. Drie in een paar weken tijd! Terwijl ik daar nul focus op had. Blijkbaar hoeft het dus niet altijd vanuit pure wilskracht. Er is ook ruimte voor vertrouwen, voor dingen die vanzelf naar je toe komen – als jij ondertussen gewoon je werk doet.
Acties en overgave
Begrijp me niet verkeerd: ik geloof 100% in acties zetten. Alleen niet in pushen. Niet in alles forceren. Want ook al voelt het alsof die opdrachten voor de pony’s “vanzelf” kwamen, daar zit 14 jaar werk achter. Goede pony’s zoeken. Personeel regelen. Alles doorontwikkelen. Dan mag het ook weleens vanzelf gaan, toch?
Hetzelfde geldt voor mijn andere bedrijf, Paard & Winst. Daar blijf ik ook zoeken: hoe kan ik mijn klanten beter helpen? Welke feedback is waardevol? En wat mag ik lekker naast me neerleggen?
Dus... stop ik met de Winstplanner?
Nee. Zeker niet.
Maar ik ga het wél anders doen. Op mijn manier. Speels. Losser. Zonder mezelf gek te maken met doelen, statistieken en perfectie. Ik blijf vertellen wat ik doe. Wat ik meemaak. Misschien wil je daardoor iets kopen. Misschien ook niet. Alles is goed.
Misschien denk je zelfs: hé, doet ze ook adviesgesprekken? Ja! Of: oh, die Reel gisteren met je man was leuk! Ook dat is ondernemen. Gewoon delen wat er speelt.
Focus loslaten = ruimte maken
Vorige week kreeg ik een berichtje van iemand die eigenlijk een hele toffe audio voor me zou maken voor het Gelduurtje. Ging niet door. Hij wilde zich focussen op enkel en alleen podcast. Balen? Zeker. Maar ik dacht ook meteen: oké, zo niet – hoe dan wel?
Vertrouwen en gaan
Ik blijf mijn acties zetten. Reels maken. Nieuwsbrieven schrijven. Podcast opnemen. Maar ik laat de druk even varen. De lat mag omlaag. Of beter nog: de lat mag weg.
Want als ik iets geleerd heb, dan is het dit: ondernemen is geen sprint. Het is een reis. En als je alleen maar naar de eindstreep kijkt, mis je alle mooie tussenstops.
Dus ja, ik blijf gaan. Maar met meer plezier. Meer openheid. En vooral: op mijn manier.
Heb je iets aan deze blog? Laat het me weten. En als je denkt: hier wil ik meer over horen, stuur me gerust een berichtje. Vind ik leuk!
