Vorig jaar heb ik veel moed moeten verzamelen om de blog ‘Dure hobby of arm bestaan?’ te schrijven. Deze blog heb ik voorzichtig geschreven om mensen bewust te maken dat de tarieven in de paardensport veel te laag liggen. Echter een jaar later maakt dit me gewoon boos!
DE TARIEVEN MOETEN OMHOOG!
Het is algemeen bekend dat het in de paardenwereld hard werken is voor weinig geld. En ja, we doen het, want het is onze passie! Er zijn wel 1.000 redenen te verzinnen waarom het okay is om zo hard te werken voor weinig geld. Zo heb ik al wel honderden keren gehoord: “Ja, de tarieven moeten omhoog, maar…”
- Bij ons in de omgeving liggen de tarieven nu eenmaal laag
- Dan houd ik geen klanten meer over en moet ik terug in loondienst
- Enzovoort
Stop met “ja, maar…”
Als we nu eens stoppen met het ja, maar zeggen en beginnen met ja, zodat… “De tarieven moeten omhoog, zodat...”
- Ik alles kan blijven betalen (mijn paard, boodschappen, benzinegeld)
- Ik ooit met pensioen kan
- Enzovoort
Verandering begint bij jezelf
Zolang jij je tarieven niet omhoog doet gaat er niets veranderen. En ja er blijven altijd concurrenten goedkoper dan jij. Dit zijn in mijn ogen de mensen die de hippische branche verzieken! Op het moment dat jij genoegen neemt met minimaal 80 uur per week werken voor een hongerloontje, dan gaat dit ook niet veranderen. Sterker nog, ik spreek genoeg mensen in de branche en zie genoeg cijfers, maar buiten de mooie buitenkant (mooie rijkleding, prachtig paard, enzovoort) is er vooral veel armoede. Ondernemers die het zich niet kunnen veroorloven om ziek te worden, die nooit met pensioen kunnen gaan en die keihard werken.
Het kan echt anders!
Ik heb het geluk dat ik meerdere klanten heb die hun tarieven wél verhogen én zelfs een wachtlijst hebben. Ondernemers die extreem veel duurder zijn dan de concurrent (ook in gebieden waar dat ‘zogenaamd’ niet mogelijk is). Het kan dus, maar hier is een behoorlijk potje lef voor nodig. Een andere voorwaarde is dat je echt goed bent in wat je doet en je iets doet wat uniek is.
Hoe dan?!
Ja, ik ken de hippische branche en ja, ik weet dat jij nu denkt dat ik gelijk heb, maar dat ik ook makkelijk praten heb. Ik ben niet degene die het ‘risico’ loopt terug in loondienst te moeten, te moeten stoppen met mijn hippische onderneming. Ik ben gewoon iemand die roept dat het anders moet. Maar laten we het even omdraaien. Is het niet beter om terug te gaan in loondienst? Gewoon puur zakelijk gezien, zonder emotie en passie. Is het cijfermatig niet veel slimmer? Stijgt je uurloon dan niet gigantisch?
Administratie op orde
Nu is de vraag natuurlijk: weet jij hoeveel je uiteindelijk als ondernemer aan salaris overhoudt? Laatst was ik op een netwerkbijeenkomst en vertelde ik dat ik vind dat de ondernemer (in de paardenbranche) veel te weinig salaris krijgt. Iedereen was het daarmee eens! Het is dus geen mening, maar een feit. Daarom is het ook zo belangrijk om je administratie op orde te hebben, zodat jij weet hoeveel je eraan overhoudt, hoeveel je werkt en op basis van die cijfers zakelijke beslissingen kan nemen zonder emotie. Dat is ook de reden dat ik mijn boek ‘Paard en winst – Administratie op orde’ heb geschreven. Zodat jij in ieder geval weet hoe je ervoor staat en goede beslissingen kan nemen.
Krijg grip op cijfers
De volgende stap is grip op cijfers te krijgen. Niet alleen weten hoe het in het verleden is gegaan, maar echt met de cijfers aan de slag te gaan. Zo maak je een plan voor het komende jaar en kun je die monitoren. Je evalueert waarom dingen wel en niet lukken en stelt waar nodig je plan bij. Oftewel, jij wordt CFO van jouw onderneming. Het is geen hobby/passie meer, maar een serieuze business waarbij jij beslissingen neemt op basis van keiharde feiten. Wil jij dit? Ik ben momenteel bezig om een pakket hiervoor te ontwikkelen en deze kan je per 1 januari 2023 aanschaffen. En nee, dit wordt niet goedkoop, maar gewoon een realistische prijs.
Wat zeg ik dan tegen mijn klanten?
Vertel ze de waarheid… Heb je een pensionstal? Vertel hoeveel uur je ermee bezig bent, hoe hoog de kosten zijn en deel de winst door het aantal uur. Vertel je uurloon en leg uit dat dit zonder pensioenopbouw en vakantiegeld is en je óók nog eens risico loopt als je ziek wordt. Vraag ze vervolgens of zij voor dat loon willen werken en dan ook nog ‘gezeik’ krijgen, omdat mensen het te duur vinden en dingen niet goed zijn. Ben je instructeur? Vertel hoeveel uur per week je onbetaald in de auto zit. Vertel hoe duur de benzineprijzen zijn. Vertel hoeveel btw er nog vanaf gaat. Leg uit dat er vervolgens nog belasting afgaat en dit bedrag zonder pensioenopbouw is, geen vakantiegeld en je ook nog geen inkomen hebt als je ziek wordt. Doe je wat anders? Leg uit hoe weinig er uiteindelijk voor jou overblijft. En van wat er overblijft nog geen sprake is van het volgende:
- Pensioenopbouw
- Vakantiegeld
- Doorbetaling bij ziekte
- Belastinggeld moet er nog vanaf
Dus ja, het klinkt leuk om bedrag x voor een x aantal minuten te ontvangen. Maar dat is hetgeen wat ze zien en vaak denken ze niet verder. Vergeet ook zeker niet alle uren die je maakt waar je niet voor betaald wordt. Denk hierbij niet alleen aan reistijd, maar ook aan een appje sturen naar een klant, je administratie bijhouden, tijd die je kwijt bent aan marketing, opleiding, enzovoort.
Hippische ondernemers verdienen een normaal salaris!
Dit is waarmee ik deze blog wil afsluiten. Hippische ondernemers verdienen een normaal salaris. Een salaris waarbij er ruimte is om ook echt wat op te bouwen voor de toekomst. Keihard werken moet gewoon beloond worden! Laten we met zijn allen onze tarieven verhogen en er met elkaar voor zorgen dat we nog jaren kunnen genieten van onze paardenpassie! Geen verborgen armoede meer, maar gewoon eerlijke prijzen. En ja, als paardensport dan weer een elitesport wordt, dan is dat maar zo 😊
